روایت شده است که رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) این دعا را براى حفظ فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) مى خواند: اُعیذُ کُما بِکَلِماتِ اللهِ التّامّاتِ، وَاَسْمآئِهِ الْحُسْنى کُلِّها عآمَّةً، مِنْ شَرِّ پناه دهم شما را به کلمات تامه خدا و نام هاى نیکویش به تمامى آنها عموماً از شرّ السّامَّةِ وَالْهامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ عَیْن لامَّة، وَ مِنْ شَرِّ حاسِد اِذا حَسَدَ. هر گزنده و خزنده و از شرّ هر چشم بد و از شرّ حسود وقتى حسودى کند. در همان روایت آمده است که حضرت ابراهیم(علیه السلام) نیز همین دعا را براى حفظ فرزندانش، اسماعیل و اسحاق(علیهما السلام) مى خواند.(1) 1. همان مدرک، صفحه 569، حدیث 3.